Ondank we veel twijfelen aan onze eigen kwaliteiten en die van anderen, is er toch een weg voor ieder van ons, maar de manier waarop iemand naar die weg kijkt is anders. De meesten proberen naar het einddoel te kijken, die eindbestemming die alles zal bevestigen, alles zal waarmaken waar ze op hadden gehoopt, die prachtige eindebestemming. De weg blijft doorlopen en geen weg kent een einde, en zelfs als het pad stopt kan je nog verder door rivieren, grasvelden, woestijnen en bossen. Al is het een oerwoud waar je jezelf door moet vechten, het is de weg die je aflegt die de meeste herinnering zal opleveren. Wanneer je te veel naar die prachtige eindbestemming kijkt, zal je vergeten welke weg je hebt afgelegd en geen weg hebben waar je naar terug kan kijken of terug kan bewandelen. Je blijft wandelen en dromen om meer te mogen ontdekken, in putten te vallen en te hopen dat die eindbestemming lang weg blijft.

source: http://weheartit.com/entry/80850930/via/SweetNovember19?page=9