vrijdag 30 mei 2014 @ 05:49  0 stares
Net zoals een verwarde vlinder die het licht probeert te vinden, kijk jij in de spiegel naar jezelf, knipt je haar nipt juist. De echoënde voetstappen in de hal doorbreken je overdonderend hoewel je voor de lavabo's van de school staat, voelt het alsof de regen op je neervalt. Ik kan hier iets voelen, een gloed, het is zo dichtbij. Het bloeit als een mooie bloem, alleen om vergif te doorstaan. Zelfs vandaag, voel ik nog steeds de regen mijn lichaam doorweken. Het maakt niet uit hoe ver we van elkaar zijn verwijderd, de lucht is nog steeds hetzelfde. In deze waanzinnigheid, onzekerheid, alleen één gedacht blijft over. Ik zal een plaatst oprichten tegen gevaar en ellende. Ik zal het 'onze speciale plaats' noemen. In deze waanzinnigheid gaf jij mij leven en alleen één herinnering zal overleven. Waar jij en ik beiden leven, zal ik het bewaren. Ja, juist als een verwarde vlinder die het licht zoekt, kijk ik neer naar een onbeschreven brief. Wat zou ik schrijven? En zelfs wanneer ik voorbestemt ben over de plank te lopen, zal ik zwemmen naar jouw weg. De eindeloze stemmen zijn nu verdronken en ik ben verbannen uit de golven van de zee. Ik geloof in dit lied, een zachte melodie en ik zal het betoverende ritme schrijven naar de klank van mijn vallende tranen. Ik weet, altijd, het zal nooit stoppen met regenen. Ik weet dat het heden een prachtige toekomst zal worden. In deze waanzinnigheid en onzekerheid, waar is er een kamer waar ik kan blijven. In elke van deze herinneringen, in welke passen wij? Soms wil ik niet praten over mijn gevoelens zo diep verstopt in mij. Woorden die niet uitgesproken willen worden bestaan, dus onthoudt, het maakt niet uit hoe hard je probeert een andere persoon te leren kennen. Er zijn plaatsen binnenin mensen die niemand kan bereiken. Ik ben verliefd op de onhoorbare gedachten van iedereen. Zelfs wanneer ze nooit uitgesproken zullen worden, op een dag zullen ze iets worden. In deze waanzinnigheid en elke verlangen gaf jij mij de kans te leven. We maken een gloed in deze onzekerheid en ik kan iedereen zijn hart horen kloppen. Luider en luider.